- 首页
- 历史
- luan世莽夫
虎涵蕾
庾道季詫謝公:“裴郎雲:‘謝謂裴郎乃可不惡,得為復飲酒?’裴又雲:‘謝安目支林,如九方臯之相,略其玄黃,取其逸。’”謝公雲:都無此二語,裴自此辭耳!”庾意甚以為好,因陳東亭酒壚下賦。讀畢,不下賞裁,直雲:君乃復作裴氏學!於此語林遂廢。今有者,皆是先寫,復謝語
慎甲午
諸阮皆能飲,仲容至宗人閑集,不復用常杯酌,以大甕盛酒圍坐,相向大酌時有群豬來飲,接去上,便共飲。
羊舌戊戌
周伯仁冬至舉酒賜子曰:“吾謂度江托足所。爾家有,爾等並羅吾前,復何?”周嵩起長跪而泣曰“不如阿母。伯仁為人大而才短,重而識闇,乘人之弊,非自全之道嵩性狼抗,不容於世。阿奴碌碌,在阿母目下!
帛冷露
王大將軍下,庾公問:“有四友,何者是?”答曰:“家中郎,我家太尉、阿平、胡彥國。阿平故當最劣。”庾曰“似未肯劣。”庾又問:“何居其右?”王曰:“自有人。又問:“何者是?”王曰:“!其自有公論。”左右躡公,乃止
硕安阳
諸葛令女,庾氏婦,既寡,雲:“不復重出!”此女性甚正,無有登車理。恢既許江思玄婚乃移家近之。初,誑女雲:“宜。”於是家人壹時去,獨留女在。比其覺,已不復得出。江郎莫,女哭詈彌甚,積日漸歇。江虨入宿,恒在對床上。後觀其意轉,虨乃詐厭,良久不悟,聲氣轉。女乃呼婢雲:“喚江郎覺!”於是躍來就之曰:“我自是天下子,厭,何預卿事而見喚邪?既相關,不得不與人語。”女默然慚,情義遂篤
辛映波
殷覬病困,看人見半面。殷荊州興晉之甲,往與覬別,涕,屬以消息所患。覬曰:“我病自當差,憂汝患耳!
《luan世莽夫》所有内容均来自互联网或网友上传,搜书网只为原作者的小说进行宣传。欢迎各位书友支持并收藏《luan世莽夫》最新章节。