- 首页
- 网游
- 警jing夜话
晁巳
君之丧,子、大夫、公、众士皆三日不食。子、大、公子食粥,纳财,朝一溢,莫一溢米,食之无算;士食水饮,食之无算;夫人世诸妻皆疏食水饮,食之无算大夫之丧,主人室老子姓皆粥;众士疏食水饮;妻妾疏水饮。士亦如之。既葬,主疏食水饮,不食菜果;妇人如之。君大夫士一也。练而菜果,祥而食肉。食粥于盛盥,食于篹者盥。食菜以酰,始食肉者先食干肉,始饮者先饮醴酒。期之丧,三不;食:疏食水饮,不食菜果三月既葬,食肉饮酒。期终,不食肉,不饮酒,父在为,为妻。九月之丧,食饮犹之丧也,食肉饮酒,不与人之。五月三月之丧,壹不食不食可也。比葬,食肉饮酒不与人乐之。叔母、世母、主、宗子食肉饮酒。不能食,羹之以菜可也;有疾,食饮酒可也。五十不成丧,七唯衰麻在身。既葬,若君食则食之;大夫父之友食之则之矣。不辟粱肉,若有酒醴辞
南逸思
子夏曰:“民之父母,得而闻之矣;敢问何谓‘五’?”孔子曰:“志之所至诗亦至焉。诗之所至,礼亦焉。礼之所至,乐亦至焉。之所至,哀亦至焉。哀乐相。是故,正明目而视之,不得而见也;倾耳而听之,不得而闻也;志气塞乎天地,之谓五至。
咸雪蕊
三年之丧,以其丧拜;非年之丧,以吉拜。三年之丧,或遗之酒肉,则受之必三辞。人衰绖而受之。如君命,则不辞,受而荐之。丧者不遗人,遗之,虽酒肉,受也。从父昆以下,既卒哭,遗人可也。县曰:“三年之丧,如斩。期之,如剡。”三年之丧,虽功衰吊,自诸侯达诸士。如有服而往哭之,则服其服而往。期之,十一月而练,十三月而祥,五月禫。练则吊。既葬,大功,哭而退,不听事焉。期之丧未丧,吊于乡人。哭而退,不事焉。功衰吊,待事不执事。功缌,执事不与于礼。相趋也出宫而退。相揖也,哀次而退相问也,既封而退。相见也。哭而退。朋友,虞附而退。吊非从主人也。四十者执綍:乡五十者从反哭,四十者待盈坎
裴茂勋
诸侯燕礼之义:君立阼之东南,南乡尔卿,大夫皆进,定位也;君席阼阶之上居主位也;君独升立席上,面特立,莫敢适之义也。设主,饮酒之礼也;使宰夫为主,臣莫敢与君亢礼也;不公卿为宾,而以大夫为宾,疑也,明嫌之义也;宾入中,君降一等而揖之,礼之也
《警jing夜话》所有内容均来自互联网或网友上传,新笔趣阁只为原作者的小说进行宣传。欢迎各位书友支持并收藏《警jing夜话》最新章节。