- 首页
- 历史
- ◆◆和我的童子军朋友﹍【一集】〞
濮阳文杰
儒有闻善以相告也见善以相示也;爵位相也,患难相死也;久相也,远相致也。其任举如此者
忻念梦
戴淵少時,遊俠不治檢,嘗在江、淮間攻掠商。陸機赴假還洛,輜重甚。淵使少年掠劫,淵在岸,據胡床,指麾左右,皆其宜。淵既神姿峰穎,雖鄙事,神氣猶異。機於船上遙謂之曰:“卿才如此亦復作劫邪?”淵便泣涕投劍歸機,辭厲非常。機重之,定交,作筆薦焉。江,仕至征西將軍
桓冰琴
戴公從出,謝太傅看之。謝本戴,見但與琴書。戴既吝色,而談書愈妙。謝然知其量
潘冰蝉
管寧、華歆共園中鋤菜,地有片金,管揮鋤與瓦石不異華捉而擲去之。又嘗同席讀書有乘軒冕過門者,寧讀如故,廢書出看。寧割席分坐曰:“非吾友也。
错浩智
彭城王有快,至愛惜之。王尉與射,賭得之彭城王曰:“君自乘則不論;若啖者,當以二十者代之。既不廢,又存所愛。”遂殺啖
第五弯弯
劉伶病酒,渴,從婦求酒。婦捐毀器,涕泣諫曰:君飲太過,非攝生道,必宜斷之!”曰:“甚善。我不自禁,唯當祝鬼神自誓斷之耳!便可酒肉。”婦曰:“聞命。”供酒肉於前,請伶祝誓。伶而祝曰:“天生劉,以酒為名,壹飲斛,五鬥解酲。婦之言,慎不可聽。便引酒進肉,隗然醉矣
《◆◆和我的童子军朋友﹍【一集】〞》所有内容均来自互联网或网友上传,顶点小说只为原作者的小说进行宣传。欢迎各位书友支持并收藏《◆◆和我的童子军朋友﹍【一集】〞》最新章节。