- 首页
- 历史
- 依依独为使君回
司徒寅腾
裴郎作語林,始出,大遠近所傳。時流年少,無不寫,各有壹通。載王東亭作王公酒壚下賦,甚有才情
井丁巳
明帝問謝鯤:“君自何如庾亮?”答曰:“端廟堂,使百僚準則,臣不亮。壹丘壹壑,自謂過之”
拓跋新安
初桓南郡、楊廣共殷荊州,宜奪殷覬南蠻自樹。覬亦即曉其旨,因行散,率爾去下舍,不復還。內外無預知者意色蕭然,遠同鬥生之慍。時論以此多之
晏含真
君举旅于宾,及君所赐爵,降再拜稽首,升成拜,明臣礼也君答拜之,礼无不答,明君上之也。臣下竭力尽能以立功于国,必报之以爵禄,故臣下皆务竭力能以立功,是以国安而君宁。礼不答,言上之不虚取于下也。上明正道以道民,民道之而有功,后取其什一,故上用足而下不匮;是以上下和亲而不相怨也。和,礼之用也;此君臣上下之大义。故曰:燕礼者,所以明君臣之也
夕春风
樂令善於清言,而不長手筆。將讓河南尹,請潘嶽表。潘雲:“可作耳。要當君意。”樂為述己所以為讓標位二百許語。潘直取錯綜便成名筆。時人鹹雲:“若不假潘之文,潘不取樂之旨則無以成斯矣。
仲孙彦杰
冀州史楊淮二喬與髦,總角為成。淮與裴、樂廣友,遣見之頠性弘方愛喬之有韻,謂淮:“喬當卿,髦小也。”廣清淳,愛之有神檢謂淮曰:喬自及卿然髦尤精。”淮笑:“我二之優劣,裴、樂之劣。”論評之:以喬雖高韻而檢不匝樂言為得然並為後之俊
《依依独为使君回》所有内容均来自互联网或网友上传,八一中文只为原作者的小说进行宣传。欢迎各位书友支持并收藏《依依独为使君回》最新章节。